Fujimi 451640 1/700 KG-9 Imperial Japanese Navy Destroyer Akizuki Full Hull

Akizuki był japońskim niszczycielem pod którego stępkę położono w 1940 r., wodowano w lipcu 1941 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w czerwcu 1942 roku. Długość okrętu w chwili wodowania wynosiła 134,2  m, szerokość 11,6 m, a faktyczna wyporność pełna – 3.700 ton. Prędkość maksymalna niszczyciela Akizuki dochodziła do 33 węzłów. Główne uzbrojenie w momencie wodowania stanowiło 8 dział 100 mm w czterech podwójnych wieżach, a uzbrojenie dodatkowe to działka 25 mm, miotacze bomb głębinowych oraz cztery wyrzutnie torpedowe kal. 610 mm.

Akizuki był pierwszym niszczycielem typu o tej samej nazwie – tj. Akizuki. Niszczyciele tego typu były projektowane jako niszczyciele przeciwlotnicze, mające służyć jako osłona szybkich lotniskowców japońskich co zaowocowało uzbrojeniem w artylerię uniwersalną kal. 100 mm oraz słabe – jak na standardy japońskie – uzbrojenie torpedowe. Wstępnie planowano wodować 55 jednostek tego typu, ale w wyniku problemów z dostawami surowców do służby weszło jedynie 12 niszczycieli klasy Akizuki. Zyskały jednak bardzo pochlebne oceny ze względu na swój duży zasięg, wysoką prędkość, dobrą stateczność i dzielność morską. Były uznawane za jedne z najlepszych niszczycieli II wojny światowej. Niszczyciel Akizuki (numer burtowy 104) od razy po wejściu do służby walczył w rejonie Aleutów w czerwcu 1942 roku. W sierpniu tego samego roku walczył koło Wysp Salomona. Przez dalszą część 1942 roku osłaniał konwoje idące do i z Guadalcanalu stanowiąc istotny element tzw. Tokyo Express. W toku tej wziął udział w boju koło przylądka Esperance (październik 1942 r.). W 1943 roku pełnił przede wszystkim funkcje konwojowe. Akizuki w czerwcu 1944 roku wziął udział w bitwie na Morzu Filipińskim, a w październiku tego samego roku – w bitwie w Zatoce Leyte. W toku tej bitwy został zatopiony 25 października 1944 roku.