Fujimi 433660 1/700 TOKU-90 IJN Battleship Nagato 1944 (1944/Sho Ichigo Operation)

Nagato był japońskim pancernikiem pod którego stępkę położono w 1917 r., wodowano w listopadzie 1919 r., a wcielono do służby w Japońskiej Cesarskiej Marynarce Wojennej w listopadzie 1920 roku. Długość okrętu wynosiła 221 m, szerokość 34 m, a wyporność pełna – 42.800 ton. Prędkość maksymalna pancernika Nagato oscylowała wokół 25-26 węzłów. Główne uzbrojenie w chwili wodowania stanowiło 8 dział 410 mm w czterech wieżach po dwie armaty, a uzbrojenie dodatkowe to przede wszystkim 20 dział 140 mm.

Nagato był pierwszym pancernikiem typu o tej samej nazwie – tj. Nagato. Ty Nagato był pierwszą serią pancerników, którego artyleria główna przekroczyła kaliber 400 mm. Modernizacja pancernika nastąpiła dopiero w 1936 roku, kiedy to został przedłużony, modyfikacji uległa cała siłownia, dodano katapulty dla wodnosamolotów oraz znacząco rozbudowano artylerię przeciwlotniczą. W chwili wybuchu II wojny światowej Nagato był okrętem flagowym całej japońskiej floty (jap. Ippon Kaigun) – to z niego wysłano rozkaz do ataku na Pearl Harbor 7 grudnia 1941 roku. W czerwcu 1942 wziął udział w bitwie o Midway, ale przetrwał ją. W 1944 roku walczył w bitwie o Leyte gdzie zatopił lotniskowiec USS Gambler Bay oraz trzy niszczyciele. Jako jedyny japoński okręt liniowy przetrwał w dobrym stanie wojnę na Pacyfiku, a w 1946 Amerykanie wykorzystali go do testów z bronią atomową na atolu Bikini. Nagato zatonął 25 lipca 1946 roku.