Airfix 00718V Japanese Infantry - 1/76

Formalnie Cesarstwo Japonii przystąpiło do II wojny światowej w chwil ataku na Pearl Harbor w dniu 7 grudnia 1941 roku, ale Japonia już od 1937 r. prowadziła zakrojone na szeroką skalę działania zbrojne w Chinach. Pod koniec 1941 roku armia japońska liczyła 51 dywizji, które wraz z licznymi oddziałami wydzielonymi, miały siłę ok. 1,7 miliona ludzi. Ponad połowa tych sił (27 dywizji) stacjonowało w Chinach. Podstawowym rodzajem sił zbrojnych w armii japońskiej była rzecz jasna piechota. Co ciekawe, japońskie dywizje piechoty w 1938 r. przeszły organizację, w której wyniku większość z nich (choć nie wszystkie!) liczyła 3 pułki piechoty, a każdy pułk liczył 3 bataliony piechoty. Na poziomie dywizji do pułków piechoty dochodziły jeszcze pododdziały sztabowe, pułk artylerii, batalion kawalerii, batalion saperski oraz pododdziały transportowe, łączności czy medyczne. Sumarycznie japońska dywizja piechoty (tak zwanego typu B) liczyła etatowo ok. 19.800 ludzi. Warto dodać, że miała ona stosunkowe słabe uzbrojenie przeciwpancerne i przeciwlotnicze, a jej artyleria wspierającą miała najczęściej kaliber 70 albo 75 mm. Rzadko zdarzały się jednostki artylerii uzbrojone w artylerię kalibru powyżej 100 mm. Należy też powiedzieć, że japońskie jednostki piechoty cechowały się bardzo wysokim morale, posuniętym niemal do fanatyzmu, żelazną dyscypliną, ale też (zwłaszcza po 1942 r.) dość wyraźnie ustępowały taktycznie czy siłą ognia swym alianckim przeciwnikom. Nie można też zapomnieć, że japońskie jednostki piechoty, dopuściły się bardzo wielu zbrodni wojennych, noszących znamiona zbrodni przeciwko ludzkości z makabryczną Masakrą Nankińską z przełomu 1937 i 1938 roku na czele.